آموزش رایگان تری دی مکس (3ds Max)، قسمت اول
با باز کردن 3Ds Max برای بار اول ، با پنجره main program window روبه‌رو می‌شویم . در کامپیوترها با سیستم عامل های ویندوز XP، 7 و 8 (به جز ویندوز ME) امکان استفاده همزمان از چند برنامه تری‌دی‌مکس وجود دارد ، اما در داخل نرم‌افزار تنها امکان باز کردن یک صحنه یا scene وجود دارد و نمی‌توان به طور همزمان چند صحنه را باز کرد .
استاد مژگان ستاری
مدرس تری دی استودیو مکس 3d studio max
و نرم افزارهای معماری
09121365185
برای اجرا کردن یک پروژه باید به ترتیب 5 قسمت موجود در برنامه شامل { modeling ، material ، light ، animation و rendering } را انجام بدهیم . برای کشیدن یک مدل در قسمت modeling ، از ابزارهای موجود در command panel در بخش geometry یا shapes و برای حجم دادن به اشیا از modifier هایی مانند Loft ، Extrude می‌توان استفاده نمود .
همچنین برای ویرایش مدل مورد نظر برای رسیدن به حجم مربوطه از یکی از قابلیتهایی مانند patch ، polygon ، nurbs ، mesh و برای تغییر فرم مدل از modifier و نیز برای خلق یا ویرایش یک شی از panel create می‌توان استفاده کرد . بخش دوم material است که برای دسترسی به این پنجره از کلید M بر روی keyboard می‌توان استفاده کرد . با کمک یکسری مواد ، جنس و بافتهای مختلف موجود در این پنجره ، متریال به حجم‌های موجود در صحنه می‌دهیم . مرحله بعدی انجام پروژه ، light یا نورپردازی است که با کمک این بخش ایجاد نورپردازی از جهات مختلف در داخل محیط انجام می‌دهیم .
استاد مژگان ستاری
مدرس تری دی استودیو مکس 3d studio max
و نرم افزارهای معماری
09121365185
در مرحله بعدی animation ، کار گذاشتن دوربین در داخل صحنه است که از این قابلیت برای ایجاد انیمیشن و نیز از توانایی‌های موجود در دوربین برای واقعی نشان دادن صحنه می‌توان استفاده کرد . تقریبا 90% قابلیتهای موجود در تری‌دی‌مکس خاصیت انیمیت‌پذیری را دارند ؛ بنابراین در داخل نرم‌افزار هر حرکتی را می‌توان انیمیت کرد که دارای قابلیت ضبط شدن است و ایجاد انیمیت توسط auto key و ویرایش انیمیت به دو صورت graph و dope sheet توسط track view انجام می‌شود .
مرحله آخر rendering است که توسط آن رنگ‌ها ، سایه‌ها ، خاصیت‌های پرتویابی (raytrace) و نیز خاصیت‌های antialias و effectهای Motions bluer و یا خاصیت‌های نورهای حجمی و یا effectهای environment یا نور پردازی همانند GI , Radiosity را می‌توان مشاهده نمود . با باز کردن پنجره تری‌دی‌مکس ، scence موجود فاقد نام است که در قسمت title bar نرم‌افزار آن را می‌توان مشاهده کرد .
در صورت نیاز ، برای استفاده کردن از ابعاد و اندازه ، می‌توان از یک unit یا واحد اندازه‌گیری ثابت استفاده کرد که برای تغییر واحد در 3d طبق روش زیر عمل می‌کنیم :
استاد مژگان ستاری
مدرس تری دی استودیو مکس 3d studio max
و نرم افزارهای معماری
09121365185
به مشبکه‌های موجود در صحنه تری‌دی‌مکس ، grid گفته می‌شود که فواصل ، اندازه و تعداد آنها قابل تغییر است . همچنین برای تغییر چیدمان نماهای موجود (در حال حاضر quad است) می‌توان از طریق منوی customize و کلیک روی گزینه view port configuration layout این عمل را انجام داد.
اشیای موجود در نرم‌افزار سازمان‌دهی و دسته‌بندی شده هستند که 7 دسته‌بندی (category) موجود در نرم‌افزار در داخل command pane می‌باشند که هر کدام از دسته‌ها دارای زیرمجموعه‌هایی (subcategory) مانند extended primitives ، standard primitives ، compound object و غیره هستند :
از طریق کلیک و باز کردن region می‌توان حجم‌ها و اشیای تشکیل شده در صحنه را انتخاب و تحت تاثیر (transform) یعنی move , rotate , scale قرار دهیم .
استاد مژگان ستاری
مدرس تری دی استودیو مکس 3d studio max
و نرم افزارهای معماری
09121365185
به طور کلی با رفتن بر روی panel modify می‌توان حجم‌های مختلف را ویرایش کرد و یا یک تغییر دهنده (modifier) اضافه کنیم . در نرم‌افزار 3d max ، بر روی شی انتخابی مورد نظر توسط پنجره material editor مواردی مانند background و environment را می‌توانیم تغییردهیم . همچنین برای طبیعی جلوه دادن صحنه می‌توان از map ها استفاده کرد .
نتایج متریال‌های موجود روی اشیا را می‌توان در داخل نماهای نرم افزار 3d max مشاهده کرد که البته مانند رندر کیفیت بالایی ندارند ولی موقیعیت map و material را روی شی مورد نظر مشخص می‌کنند .
در داخل نرم‌افزار قابلیت نور برای نورپردازی صحنه و دوربین جهت زاویه دید موجود هستند . نور داخل صحنه پیش‌فرض بر روی دوربین نمای پرسپکتیو یا نماهای دیگر است که می‌توان زاویه نورپردازی را تغییر داد ؛ این نور برای انجام مرحله modeling و قابل استفاده جهت نورپردازی فنی صحنه نمی‌باشد .
نورها یکی از 7 قسمت موجود در داخل command panel می‌باشند که به انها نورهای استاندارد گفته می‌شود و دارای زیرمجموعه‌هایی شامل { omni (نور هم سو) ، spot (نور نقطه ای) و direct (نور مستقیم) } هستند . نورهای موجود دیگر در نرم‌افزار ، نور فتومتریک است که به کمک سیستم Radiosity محاسبه شده و از ترکیب نورهای فتومتریک و سیستم Radiosity قادر به ایجاد نورهای طبیعی هستیم . برای دسترسی به نورهای فتومتریک از روش زیر عمل می‌کنیم :
برای شبیه سازی فضای روز می‌توان از خاصیت day light به صورت ترکیب sky light و sun light استفاده کنیم ؛ همچنین در داخل نور sun light در صورت نیاز از قابلیتهایی مانند موقعیت ، ساعت ، زمان و نوع جهت تابش نور می‌توان استفاده کرد . قابلیت دوربین در نرم‌افزار ، جهت گرفتن رندر از صحنه مورد نظر می‌باشد . دوربین می‌تواند تعیین کننده جهت نمای رندر و خاصیت سیستم انیمیت باشد ؛ بدین صورت که بر اساس موقعیت ، دوربین را در داخل فضای مورد نظر انیمیت کرده و یا نمای پرسپکتیو را به نمای دوربین تبدیل کنیم .
استاد مژگان ستاری
مدرس تری دی استودیو مکس 3d studio max
و نرم افزارهای معماری
